Бірде бір кісі баласын ертіп үлкен әулие, ғұламаның алдына барып, былай депті:  - Уа, хазірет! Мынау менің енді ержетіп келе жатқан балам еді. Осыған бір жөн сілтесеңіз. Қандай кәсіпке баулығаным дұрыс болады? Мен сияқты кедей болмай, ауқатты болғанын қалаймын. Сонда, балаға қарап отырып ғұлама: - Сен бұ баланы тігіншінің қасына қос, - депті. Баланың әкесіне бұл кеңес онша ұнаңқырамайды. «Тігіншілік деген ұсақ жұмыс қой. Онымен қайтып байымақ?» деп ойлап, ақыры бір темірші ұстаның қасына баласын қосады. Теміршілік оңай боп па? Қианала жүріп, бала әйтеуір кәсіпті...

Дін - адам баласының екі дүниеде де бақытты болуы үшін, Алла тағаланың адамзатқа пайғамбарлары арқылы жіберген ережелер жиынтығы деп сипаттасақ қателеспеспіз. Иә, иә. Екі дүниеде де бақытты болуы үшін!  Негізінде, адам баласы өз ақылымен Жаратушыны таба алса керек. Тарихта оның мысалы көп қой. Ойлау арқылы, салыстыру арқылы, табиғи құбылыстарға ден қою арқылы - барша әлемді жаратқан бір Құдіреттің бар екенін мойындап, көз жеткізе алады адам деген. Таңның атуы, күннің батуы, қыста өлетін табиғаттың көктемде қайта түлеуі, қап-қара топырақтан түрлі түсті өсімдіктің өніп шығуы.... Мұның...